Witam kochani.. Dziś przedstawię Wam książkę Moja mama czarownica: Opowieść o Dorocie Terakowskiej

Moja mama czarownica” to książka o jednej z najpopularniejszych polskich pisarek współczesnych - Dorocie Terakowskiej, zmarłej 4 stycznia 2004 r. Smaku tej biografii dodaje fakt, iż próby sportretowania pisarki podjęła się jej starsza córka, dziennikarka - Katarzyna Nowak.

Już od pierwszych zdań opowieść zaskakuje szczerością. Widać, że powstała nie tylko z chęci podzielenia się z czytelnikami informacjami o codziennym życiu tej poczytnej autorki, ale również z jakiejś wewnętrznej potrzeby rozliczenia się z przeszłością, odnalezienia prawdy o najważniejszej dla każdego człowieka osobie – matce. Katarzyna Nowak uczciwie rozgrzebuje rodzinną historię. Nie unika trudnych tematów, nie koloryzuje, nie usprawiedliwia. Odważnie kreśli obraz matki - wyjątkowej, apodyktycznej osobowości, z którą często ciężko było wytrzymać, a bez której ciężko jest żyć. Opowiada o mozolnym wypracowywaniu wzajemnych relacji, o nauce akceptowania siebie nawzajem: „Szukałyśmy siebie chaotycznie – krzykiem, wrzaskiem, wybrykami, niekiedy naiwnie, na pewno nieudolnie – wzajemnie siebie krzywdząc. Jedna o drugiej myślała: „Nie kocha mnie, nie akceptuje, brak jej wrażliwości"*. To właśnie chyba dzięki tej szczerości opowieść zaskakuje, wzrusza, bawi, a czasem zawstydza, bo czytelnik czuje się jak intruz zaglądający przez okno do mieszkania Terakowskiej i Szumowskiego. Czuje się urok i trud dorastania w domu, w którym ścierają się tak silne osobowości.

Dodatkowym bogactwem książki są wypowiedzi Doroty Terakowskiej przytoczone z e-maili, które zachowały się w jej komputerowym archiwum oraz wspomnienia osób blisko związanych z pisarką: jej współpracowników z „Gazety Krakowskiej”, przyjaciół z Piwnicy pod Baranami czy innych pisarzy. Dzięki temu biografia jest wielopłaszczyznowym zapisem nie tylko historii życia autorki „Poczwarki”, ale też obrazem bohemy krakowskiej od lat pięćdziesiątych aż po dzień dzisiejszy.