Wczoraj rozmawiałam z Basią Ostrowską. Basia jest osobą niepełnosprawną jeżdżącą na wózku, mimo to jest pogodna i radosna. Jest tegoroczną maturzystką.
Na początku powiedz kilka słów o sobie.
Z takich podstawowych informacji to mam porażenie mózgowe od urodzenia. Do przedszkola chodziłam w Zagórzu natomiast do podstawówki uczęszczałam do szkoły w Żyrardowie (do piątej klasy, ponieważ po piątej klasie przeniosłam się do Międzyborowa, Gdzie u kończyłam podstawówkę oraz gimnazjum, a następnie poszłam do liceum w Milanówku (było to normalne liceum ogólnokształcące), Które skończyłam również z powodzeniem.
Czym jest według ciebie niepełnosprawność?
Według mnie niepełnosprawność absolutnie nie jest chorobą. Ona po prostu jest z nami od urodzenia bądź nie ale po prostu to kwestia przyzwyczajenia i musimy się nauczyć z tym żyć. Osobiście denerwuje mnie, gdy ktoś mówi, że jestem chora, bo chorym to można być na Katar bądź Kaszel
. A spotykasz się z negatywnymi uwagami na swój temat?
Mam wokół siebie cudownych ludzi, którzy nigdy nie pozwolili odczuć mi tego, że jestem niepełnosprawna po prostu jestem wśród nich normalna Taka jak wszyscy
. Jak można walczyć ze stereotypami dotyczącymi osób niepełnosprawnych?
Wydaje mi się, że jest pełna stereotypów odnośnie do osób niepełnosprawnych i nie do końca się z nim zgadzam, ponieważ uważam, że niepełnosprawni mogą żyć normalnie mają prawo do tego, żeby zakładać rodziny i być szczęśliwym i nie musimy być przykuci do łóżka i całe życie być zdanie na rodziców Tak naprawdę wszystko zależy od nas
. Nie miałaś takich obaw, że choroba uniemożliwi marzenia o miłości?
Jeżeli chodzi o miłość, to miałam parę zawodów miłosnych Nieraz w nią zwątpiłam, ale osobiście uważam, że jeżeli czegoś bardzo chcemy i będziemy do tego dążyć to wszystko jest możliwe i wierzę w to, że kiedyś będę mogła sama założyć rodzinę
. Jak sobie radzisz z proszeniem o pomoc? To na pewno bywa niezręczne.
Uważam, że Proszenie o pomoc nie jest absolutnie zła i należy nauczyć się o nią prosić i w drugą stronę należy nauczyć się jej po prostu udzielać, bo Proszenie o pomoc nigdy nie jest i nie będzie złe.
. Jak sobie radzisz jako niepełnosprawna matka? Czy bycie taką matką różni się od zdrowej?
Ciężko jest mi odpowiedzieć na pytanie o macierzyństwo Nie jestem jeszcze matką Mam dopiero 19 lat niedawno napisała maturę i w październiku mam Zamiar iść na studia
A o czasach szkolno- przedszkolnych i wakacyjnych zapraszam
https://www.youtube.com/watch?v=m8bNdVc3ezE
Wydaje mi się, że obecnie bardzo zmieniło się podejście do ludzi niepełnosprawnych. Jesteśmy bardziej tolerancyjni
OdpowiedzUsuń