Ten rok był dla mnie pełen kontrastów – pięknych chwil i trudnych momentów, które na długo zostaną w mojej pamięci. Wśród wielu wydarzeń, jedno z nich było szczególnie wyjątkowe. 18 listopada 2024 roku na świat przyszedł mój bratanek, Staś. Maleńki cud, który od razu skradł nasze serca, Jego przyjście na świat wypełniło naszą rodzinę radością, a dla mnie osobiście stało się pięknym prezentem od losu.

Staś przypomniał mi, jak ważne są bliskość i miłość w rodzinie. Obserwując jego maleńkie dłonie i spokojny sen, czułam wdzięczność za te chwile, które mogę przeżywać razem z bliskimi. Jednocześnie, narodziny bratanka skłoniły mnie do refleksji nad upływem czasu i nad tym, jak wiele znaczy rodzina w życiu człowieka.

Mam już w głowie mnóstwo planów na to, jak spędzać czas z małym Stasiem. Wyobrażam sobie, jak kiedyś będę uczyć go śpiewać kolędy przy świątecznym stole, jak opowiem mu o mojej pasji do muzyki i filmów albo pokażę mu swoje ulubione miejsca podczas spacerów. Chciałabym być dla niego kimś, kto nie tylko będzie go wspierał w trudnych chwilach, ale też wprowadzi w świat pełen radości i ciekawych doświadczeń.

Niestety, ten rok nie był wolny od trudnych momentów. Wraz z radością z narodzin Staśka, pojawiły się także przykre rozmowy, które na chwilę odebrały mi radość. Takie momenty uczą jednak cierpliwości i zrozumienia dla innych. Dzięki nim jeszcze mocniej doceniam to, co dobre i piękne w moim życiu.

Ten rok nauczył mnie, że życie to zbiór różnorodnych chwil – radosnych i bolesnych. Każda z nich ma jednak swoje miejsce, tworząc pełniejszy obraz naszej codzienności. A Staś jest dla mnie symbolem nowego początku, pełnego nadziei i miłości. Wiem, że razem stworzymy mnóstwo pięknych wspomnień, które będę pielęgnować w sercu.

Oprócz większych wydarzeń, takich jak narodziny mojego bratanka, doceniam też te drobniejsze, codzienne gesty. Mój tata wczoraj załatwił naprawę mojego telewizora – niby mała rzecz, ale dla mnie bardzo znacząca. Dziś mają go naprawić, i już nie mogę się doczekać, aż wieczorem usiądę przed ekranem z ulubionym serialem lub filmem.

Takie chwile przypominają mi, jak ważna jest troska o siebie nawzajem, nawet w prostych sprawach. To one budują poczucie bezpieczeństwa i pokazują, że możemy liczyć na swoich bliskich.

Jeszcze wczoraj dostałam takie pochwały od mojego słuchacza.Czytałem ten o zakupach byłem w szoku jak Ty to robisz takie przemyślenia, Twój blog czyta się jak powieść i czeka co będzie dalej. 

Kochani to zasługa jednego z redaktorów naczelnych, z którym współpracowałam parę lat i byłam szkolona  pod tym kontem.