Barbórka – Tradycja Górnicza na Straży Historii i Kultury
Barbórka, obchodzona 4 grudnia, to jedno z najbardziej charakterystycznych polskich świąt, głęboko zakorzenione w tradycji i kulturze górniczej. Jest to dzień św. Barbary – patronki górników, a także hutników, marynarzy i innych zawodów narażonych na niebezpieczeństwo.
Historia Święta
Tradycja obchodów Barbórki wywodzi się z czasów średniowiecza. Św. Barbara została uznana za opiekunkę tych, którzy codziennie narażają swoje życie, w tym górników pracujących pod ziemią. To właśnie jej przypisuje się ochronę przed nagłą śmiercią i wypadkami.
Obchody Barbórki
W dniu Barbórki górnicy rozpoczynają uroczystości od mszy świętej w intencji bezpiecznej pracy. Towarzyszą temu pochody orkiestr dętych, przemarsze górniczych braci w galowych mundurach oraz składanie kwiatów pod pomnikami patronki lub poległych górników.
Nieodłącznym elementem Barbórki są również biesiady i spotkania górnicze, podczas których śpiewa się tradycyjne pieśni, jak choćby „Szła dzieweczka do laseczka”. To czas wspólnoty, radości, ale i wspomnień o tych, którzy oddali życie w trudnych warunkach kopalnianych.
Górnicze Tradycje
Galowe stroje górnicze z charakterystycznymi pióropuszami mają swoje symboliczne znaczenie – każdy kolor oznacza inne specjalizacje. Czarny pióropusz noszą górnicy pracujący pod ziemią, zielony to znak dla geologów, a biały przynależy inżynierom.
Kolejną tradycją jest pasowanie na górnika, które odbywa się podczas Barbórki. To uroczysta chwila, gdy młodzi adepci zawodu zostają oficjalnie przyjęci do górniczej braci.
Barbórka Dziś
Choć przemysł górniczy w Polsce stopniowo się zmienia, Barbórka nadal pozostaje ważnym dniem w kalendarzu. To święto nie tylko górników, ale również ich rodzin oraz lokalnych społeczności, które od pokoleń żyją w cieniu kopalni.
Czy mieliście kiedyś okazję uczestniczyć w obchodach Barbórki? Może w waszych rodzinach są górnicze tradycje? Dajcie znać, jak wy wspominacie to święto!
Obchodziłam jedynie w ramach szkolnych zajęć, w głębokiej podstawówce. Izabela Bookendorfina
OdpowiedzUsuńJa znam dużo Barbar , ale w najbliższej rodzinie nie mam żadnej. Kilku z nich złożę dziś życzenia.
OdpowiedzUsuńDobrze, że mimo zmieniającego się górnictwa, wciąż kultywuje się te tradycje.
OdpowiedzUsuń