Powrót do Akademii Pana Kleksa: Magia, Wynalazek i Niespełnione Oczekiwania

Kleks i Wynalazek Filipa Golarza- to kolejna próba przywrócenia magii Akademii Pana Kleksa, miejsca, które od lat fascynuje zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Tym razem jednak nie tylko magia, ale i fabuła muszą zmierzyć się z potężnym wyzwaniem. Filip, były uczeń Kleksa, powraca, by zemścić się za swoje wygnanie, a jego wynalazek stanowi niebezpieczeństwo dla całego świata Akademii.

Magia – bohater czy tło?

Już na samym początku filmu widz zostaje wciągnięty w specyficzne reguły rządzące Akademią.

Obostrzenia, takie jak ograniczony czas przebywania dorosłych poza Akademią czy trudności z używaniem magii w mroźnych warunkach, budują intrygujący świat

. Niestety, te zasady, choć początkowo interesujące, szybko zostają porzucone. Zamiast rozwijać wątki dotyczące magii i jej ograniczeń, twórcy gubią się w fabularnych meandrach.

W przeciwieństwie do pierwszej części, gdzie magia była subtelnym tłem, tutaj staje się głównym elementem fabuły. Widzimy uczniów uczących się zaklęć i rozwijających swoje umiejętności, co daje nadzieję na ciekawe rozwinięcie akcji. Niestety, bohaterowie często zapominają o swoich zdolnościach w najważniejszych momentach, co prowadzi do fabularnych niespójności.

Postacie – przemiany, które rozczarowują

Filip Golarz to bez wątpienia najciekawsza i najlepiej poprowadzona postać w filmie. Jego motywacje są jasne, a zemsta za wygnanie spaja całą historię. Niestety, reszta bohaterów wypada blado. Pan Kleks, dotychczas charyzmatyczny i pełen pomysłów, został sprowadzony do roli nieporadnego fajtłapy, bardziej przypominającego Inspektora Clouseau niż czarodzieja, którego znamy z książek Brzechwy. Ada, jedna z uczennic, zamiast rozwijać swoją odwagę, wciąż kryje się w cieniu.

Największym rozczarowaniem jest jednak charakterystyka Kacpra – zabawny, rozgadany ptak z pierwszej części staje się zapatrzonym w siebie egoistą, tracąc cały swój urok.

Technologie kontra magia

Jednym z przewodnich tematów filmu jest konflikt między technologią a magią. Postać Kleksa odczuwa niechęć do nowoczesnych wynalazków, co stoi w sprzeczności z pierwotnym charakterem tej postaci. Kleks Brzechwy nie bał się technologii – wręcz przeciwnie, dostrzegał jej potencjał. W tej interpretacji staje się konserwatywnym przeciwnikiem postępu, co budzi pytania o sens wprowadzania tego wątku do fabuły.

Niewykorzystane potencjały

Film oferuje wiele ciekawych pomysłów, które niestety nie zostały odpowiednio rozwinięte. Monika Brodka w roli robota, choć intrygująca, nie ma zbyt wiele do powiedzenia ani zrobienia. Pojawienie się Katarzyny Nosowskiej czy Katarzyny Figury w rolach epizodycznych to jasne punkty filmu, ale ich udział jest zbyt krótki, by na dłużej zapadł w pamięć.

Nowe aranżacje znanych piosenek, takie jak „Leń” w wykonaniu Czesława Mozila, dodają uroku, ale również nie są w stanie wynagrodzić braków w scenariuszu.

Wizualna magia kontra fabularna pustka

Pod względem wizualnym „Kleks i Wynalazek Filipa Golarza” robi ogromne wrażenie. Świat Akademii jest pełen kolorów, kreatywnych detali i magicznej atmosfery. Jednak nawet najlepsze efekty specjalne nie mogą zamaskować fabularnych niedociągnięć. Historia rozpada się w rękach, a wiele wątków zostaje porzuconych lub ledwie zarysowanych.

Czy czekać na trzecią część?

Film kończy się zapowiedzią kolejnej odsłony przygód Pana Kleksa. Pozostaje jednak pytanie, czy widzowie będą chcieli wrócić do świata, który choć pełen potencjału, nie potrafi go w pełni wykorzystać. Jeśli twórcy nie wprowadzą istotnych zmian w podejściu do scenariusza, magia Akademii może zgasnąć na zawsze.