Czy można związać się z osobą z niepełnosprawnością i być szczęśliwym?

To pytanie pojawia się często. Społeczeństwo wciąż zadaje je z nutą niepewności, jakby niepełnosprawność odbierała prawo do miłości. Tymczasem odpowiedź jest prosta: tak, można, i to w pełni.

Miłość nie zna barier

Osoba z niepełnosprawnością może kochać i być kochana. Nie ogranicza jej ciało ani choroba – prawdziwym problemem bywają postawy otoczenia:

nadopiekuńczość rodziców,

1. Lęk opiekunów przed „zranieniem” bliskiej osoby,
2. stereotypy społeczne mówiące, że „to się nie uda”.

To właśnie one często sprawiają, że związek wydaje się niemożliwy, choć w rzeczywistości bariery istnieją tylko w naszych głowach.

Szczęście to nie tylko związek

Relacja partnerska to ważna część życia, ale nie jedyna droga do szczęścia. Równie silne poczucie spełnienia daje:

• rozwijanie pasji,
• spełnianie marzeń,
• twórczość – np. pisanie, muzyka, malarstwo,
• pomaganie innym.

Te elementy wzmacniają poczucie wartości i sprawiają, że człowiek promienieje – niezależnie od tego, czy jest w związku, czy nie.

Siła marzeń i pasji

Warto pamiętać, że każdy z nas ma swoje własne źródło szczęścia. Dla jednych będzie to miłość i bliskość, dla innych – rozwój, podróże, aktywność czy działalność społeczna. Pasje i marzenia nadają życiu sens i kierunek, a często prowadzą też do ludzi, z którymi tworzymy wartościowe relacje.

Podsumowanie

Bycie osobą z niepełnosprawnością nie oznacza życia bez miłości. To świat wokół tworzy bariery, a nie sama niepełnosprawność. Szczęście można budować na wiele sposobów – w związku, w pasjach, w marzeniach. Ważne, by iść swoją drogą i wierzyć, że życie bez ograniczeń naprawdę istnieje.

A Ty co o tym myślisz? Czy miłość naprawdę zna jakiekolwiek granice?

Artykuł inspirowany Osóbek