Niepełna? Nieprawda! - O byciu sobą, bez zgody na etykiety.

Nie lubię słowa niepełnosprawna - nie czuję się niepełna, nie zgadzam się, żeby ktoś oceniał moje życie przez pryzmat tego, co widzi na zewnątrz. Mam swoje ograniczenia jak każdy. ale mam też siłę, którą zbudowałam - nie pomimo, ale właśnie dzięki doświadczeniom.

Nie pytaj co mi dolega.

Zapytaj co potrafię? Co tworzę? Jak żyję? - bo niepełnosprawność nie odbiera mi prawa do szczęścia, do rozwoju i działania. Nie jestem połową kobiety, tylko dlatego, że poruszam się inaczej. Nie potrzebuję współczucia, potrzebuję przestrzeni, szacunku i równych szans.

Słowa mają moc.

Kiedy mówisz - niepełnosprawna - słyszę - niedoskonała, słabsza, inna. A ja jestem pełna emocji, pasji i planów. Piszę, tworzę, gram w radio - żyję na całego. Nie jestem zawieszona, gdzieś między chorą, a normalną. Jestem sobą! To wystarczy.